Στροφή της νομολογίας ως προς τις οφειλές προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων


Με μια τολμηρή απόφασή του το Ειρηνοδικείο Καλύμνου ενέταξε στο νόμο 3869/2010 και τις οφειλές του ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων και άνοιξε το δρόμο για παρόμοιες τέτοιες αποφάσεις.


  • Στο ίδιο σκεπτικό κινήθηκε η απόφαση υπ. αριθμ. 2/2012 του Ειρηνοδικείου Μουδανιών, η οποία ενέταξε στις ρυθμίσεις του ν. 3869/2010 το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων , με το επιχείρημα, μεταξύ άλλων, ότι αν ο νομοθέτης ήθελε να εξαιρέσει από το νόμο αυτό τις οφειλές προς το Τ.Π&Δανείων , θα το είχε πράξει ρητώς, όπως στην περίπτωση των οφειλών από τέλη προς νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (άρθρο 1 παρ. 2 περ. β΄ νομ. 3869/2010).
  • Εξάλλου, η υπ. αριθμ. 1238/2012 απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, όχι μόνο ενέταξε στις ρυθμίσεις του ν. 3869/2010 το Τ.Π&Δανείων, αλλά απέρριψε την αίτηση δανειολήπτη ως απαράδεκτη, διότι δεν συμπεριλαμβανόταν στην κατάσταση πιστωτών του αιτούντα και το Τ.Π. & Δανείων, με το οποίο αυτός είχε συνάψει δανειακή σύμβαση και την οποία εξυπηρετούσε, καθότι γινόταν μηνιαία παρακράτηση από το μισθό του συγκεκριμένο ποσόν για την εξυπηρέτηση του δανείου.
  • Παρόμοια έκρινε και η υπ. αριθμ. 102/Φ436/2012 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών, σύμφωνα με την οποία οι απαιτήσεις  του ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων πρέπει να ρυθμίζονται με βάση το νόμο 3869/2010, καθώς ελλείπει διάταξη που να το εξαιρεί ρητά.

Ακολουθούν τα κείμενα των αποφάσεων: